منبع تغذیه کامپیوتر تسکو مدل TP 650W

 منبع تغذیه کامپیوتر تسکو مدل TP 650W

منبع تغذیه تسکو TP 650W محصولی از شرکت تسکو از نوع غیر ماژولار است. پاورهای غیر ماژولار جزو ساده‌ ترین انواع پاورها هستند که در کامپیوترهای ساده و میان‌ رده معمولا به چشم می‌ خورند.

این پاور دارای فرم فاکتور ATX12V V2.3 است که می‌ تواند تا 250 وات توان خروجی داشته باشد. این میزان از توان خروجی برای کامپیوترهای ساده مقدار مناسبی است.

منبع تغذیه (پاور) وظیفه‌ ی برق‌ رسانی به قطعات رایانه را بر عهده دارد. برای آن‌ که مطمئن شوید که یک پاور برای کامپیوتر شما مناسب است یا خیر، ساده‌ ترین شیوه جمع بستن میزان مصرف انرژی قطعات مهم مانند:

کارت گرافیک، هارددیسک، رم و پردازنده و احتساب 50 وات بیشتر روی مجموع آن‌ ها است. محدوده‌ ی ولتاژ ورودی در این محصول 180 تا 245 ولت است و دارای محدوده‌ ی جریان 6 تا 12 آمپر است.

کانکتورهای برق روی این محصول شامل یک کانکتور 20 +4 پین مادربرد، یک کانکتور چهار پین ATX و یک کانکتور 6 پین PCI-E است.

برای اتصال تجهیزاتی که برق خود را از طریق SATA تامین می‌ کنند، هم دو کانکتور تعبیه شده است. در قسمت پشتی این محصول یک فن با سایز 120 میلی‌ متر جهت خنک کردن تجهیزات داخل پاور وجود دارد.

پاور چه نقشی را در سیستم برعهده دارد؟

منبع تغذیه تسکو TP 650W تامین انرژی مورد نیاز قطعات مختلف است. تهیه‌ ی یک پاور با توان پایین‌ تر از انرژی مورد نیاز قطعات می‌ تواند بر عملکرد قطعات تاثیر منفی داشته باشد و باعث کم‌ شدن عمر مفید قطعات شود.

تامین انرژی قطعات کامپیوتر به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم انجام می‌ شود. در واقع هر قطعه‌ ی الکترونیکی که در کامپیوتر مشاهده می‌ کنیم، برای تامین انرژی نیاز به برق دارد.

در قسمت پشتی پاورها کانکتورهایی وجود دارد که می‌ توان آن‌ ها را به قطعاتی مانند مادربرد، هارد، درایو نوری و… متصل کرد، قطعاتی که به این صورت انرژی مورد نیاز خود را تامین می‌ کنند را اصطلاحاً قطعاتی با تامین انرژی مستقیم می‌ نامند.

در این بین قطعاتی هستند که به‌ صورت غیرمستقیم انرژی مورد نیاز خود را تامین می‌ کنند. رم کامپیوتر یکی از این قطعات است که با اتصال به اسلات حافظه می‌تواند انرژی مورد نیاز خود را تامین کند.

توان خروجی در پاور منبع تغذیه تسکو TP 650W:

بسیاری از کاربران تنها موردی را که هنگام تهیه‌ ی یک پاور برای سیستم شان مورد توجه قرار می‌ دهند، میزان توان خروجی پاور است. توان خروجی در پاورهای کامپیوتر بر اساس وات اعلام می‌ شود.

حتما باید به این نکته توجه کرد که میزان توان خروجی توسط شرکت‌ های تولیدکننده، حداکثر مقداری است که یک پاور می‌ تواند ارائه کند.

یعنی یک پاور با توان خروجی فرضی ۷۵۰ وات می‌ تواند در بهترین حالت این میزان توان را ارائه کند که با ارائه‌ ی توضیحات در بخش‌ های دیگر متوجه خواهیم شد که زیاد هم نمی‌ توان روی این عدد به عنوان یک عامل مناسب حساب باز کرد.

برای آن‌ که متوجه شویم چه میزان توان خروجی برای سیستم ما مناسب است، بهترین شیوه جمع‌ زدن میزان انرژی مورد نیاز هر قطعه است.

این اطلاعات را می‌ توان از صفحه‌ ی محصول در سایت سازنده‌ ی هر قطعه یا رجوع به اطلاعات درج شده در جعبه‌ ی محصول به دست آورد.

حتما باید به این نکته توجه شود که همیشه میزان توان خروجی در پاور باید عددی بیشتر از میزان انرژی جمع قطعات کامپیوتر باشد.

چه میزان توان خروجی برای من مناسب است؟

برای انتخاب توان خروجی مناسب، با توجه به قطعات باید به این موضوع توجه کرد که آیا طی یک یا دو سال آینده قصد ارتقاء سیستم فعلی و به‌ خصوص کارت گرافیک خود را دارید یا خیر؟ یکی از پرمصرف‌ ترین قطعات در کامپیوترها کارت گرافیک است.

وجود یک کارت گرافیک حرفه‌ ای در سیستم می‌ تواند بسیاری از محاسبات را تغییر دهد.

مثلا اگر سیستم شما از کارت گرافیک مجزا استفاده نمی‌ کند یا اصطلاحاً کارت گرافیک آن آنبرد (On Board) است، نیازی به تهیه‌ ی پاوری با توان خروجی بالا وجود ندارد و با معمولی‌ ترین مدل‌ های موجود می‌ توان انتخابی مناسب داشت.

پس حتما قبل از انتخاب توان خروجی برای پاور علاوه‌ بر مصرف انرژی قطعات فعلی باید به مصرف انرژی قطعاتی که در آینده ممکن است برای کامپیوتر خود تهیه کنید، توجه شود.

میزان بازدهی:

با کمی دقت روی جعبه‌ ی پاورها معمولا عبارتی مانند 80 Plus قابل مشاهده است. 80 Plus استانداردی برای اعلام میزان هدررفت انرژی در پاور است. عدد ۸۰ در نام این محصول نشان از بازدهی ۸۰ درصدی آن دارد.

این استاندارد را معمولا با رنگ‌ های برنزی (BRONZE)، نقره‌ای (SILVER)،  پلاتینیومی (PLATINUM)، طلایی (GOLD) و تیتانیومی (TITANUM) نشان‌ می‌ دهند.

علاوه‌ بر این رنگ‌ ها در استاندارد 80 Plus موردی بدون رنگ در پاورهای پایین‌ رده قابل مشاهده است که هیچ رنگی ندارد این مدل از استاندارد 80 Plus که گاها با نام Basic هم از آن نام‌ برده می‌ شود، شامل کم بازده‌ ترین پاورهاست.

با توجه به این اطلاعات یک پاور ۷۵۰ وات از نوع 80 Plus GOLD می‌ تواند در فشار کاری (PSU Load) ۵۰ درصدی، بازدهی ۹۰ درصد داشته باشد که برای این پاور میزان توان خروجی که می‌ توان روی آن حساب باز کرد، ۶۷۵ وات است.

ماژولار، غیرماژولار یا نیمه ماژولار؛ کدام بهتر است؟

هنگام تهیه‌ ی یک پاور معمولا یکی از واژه‌ های ماژولار، نیمه ماژولار یا غیرماژولار دیده می‌ شود. البته باید توجه داشت که معمولا شرکت‌ های سازنده در نام پاورهای غیرماژولار اشاره‌ ای به غیرماژولار بودن آن نمی‌ کنند.

پاورهای غیرماژولار پاورهایی هستند که در قسمت پشتی محصول تعداد زیادی کابل دارند که در انتهای خود دارای کانکتورهای مختلفی هستند.

این پاورها معمولا قیمت مناسب‌ تری نسبت به دو مدل دیگر دارند و اگر برای تهیه‌ ی پاور مبتدی هستید یا از تجهیزات حرفه‌ای برای سیستم خود استفاده نمی‌ کنید، این گروه از پاورها برای شما انتخاب مناسبی خواهند بود.

در پاورهای ماژولار شاهد تعداد زیادی کانکتور در پشت محصول خواهیم بود ولی خبری از خارج شدن هیچگونه کابلی از پشت محصول نیستیم.

درواقع شرکت سازنده کانکتورهایی را روی محصول قرار داده تا تنها از طریق کابل‌ های ارائه‌ شده در جعبه‌ ی محصول اقدام به کابل‌کشی شود. این کار باعث می‌شود تا شاهد شلوغی در کیس کامپیوتر نباشیم.

پاورهای ماژولار نسبت به مدل‌ های غیرماژولار و نیمه ماژولار گران‌ تر هستند. پاورهای نیمه ماژولار را می‌ توان بین دو مدل ماژولار و غیرماژولار دانست. یعنی تعدادی کانکتور به اضافه‌ ی یک کابل برق از پاور خارج خواهد شد.

کانکتورهای برق:

پاورها می‌ توانند کانکتورهای متفاوتی برای تامین انرژی مورد نیاز قطعات داشته باشند. یکی از مواردی که هنگام تهیه‌ ی پاور باید به آن توجه ویژه کرد، کانکتورهای ارائه‌ شده روی آن است.

ممکن است که یک پاور دارای استاندارد 80 Plus Titanium با توان خروجی ۱۲۰۰ وات و از نوع ماژولار باشد ولی کانکتورهای مورد نیاز ما را نداشته باشد.

یا تعداد کانکتورها از میزان مورد نیاز ما کم‌ تر باشد که این موضوع باعث می‌ شود که انتخاب اشتباهی داشته باشیم. به همین دلیل هر کدام از کانکتورها به‌صورت جداگانه تشریح خواهند شد.

 – کانکتور مادربرد:

کانکتورهای مادربرد به سه گروه ۲۰پین، ۲۴پین و ۴+۲۰پین تقسیم می‌ شوند که ممکن است یک پاور یکی از این موارد را داشته باشد.

همان‌ طور که از نام کانکتور برمی‌ آید، وظیفه‌ ی آن تامین انرژی مورد نیاز مادربرد و قطعاتی است که به‌صورت غیرمستقیم انرژی خود را تامین می‌ کنند.

معمولا مادربردهای قدیمی از کانکتورهای ۲۰پین استفاده می‌ کنند و مانیتورهای جدید از طریق کانکتور ۲۴پین برای تامین انرژی بهره می‌ برند.

بسیاری از شرکت‌ های تولیدکننده‌ ی پاور برای آنکه بتوانند به خوبی نیاز همه‌ ی کاربران را پوشش دهند از کانکتور ۴+۲۰پین بهره می‌ برند.

این کانکتور درواقع دارای ۲۰ پین است که ۴ پین به صورت جداگانه به آن متصل می‌ شود.

– کانکتور ۴پین ATX:

در مادربردهای قدیمی و پایین‌ رده علاوه‌بر کانکتورهای ۲۰پین یک کانکتور ۴پین ۱۲ولت برای تامین انرژی مورد نیاز قطعات وجود دارد.

این کانکتور دارای ۲ پین با گوشه‌ های گرد و ۲ پین با گوشه‌ های زاویه‌ دار است که با دو کابل مشکی و دو کابل زرد از پاور به مادربرد متصل می‌ شوند.

 – کانکتور ۴+۴پین و ۸پین E-ATX:

این دو کانکتور می‌ توانند برای استفاده در کامپیوترهای سرور بسیار کاربردی باشند.

برای تامین انرژی مازاد در پردازنده‌ های مرکزی (CPU) نیاز به کانکتورهایی است که بتوانند به خوبی از پس تامین انرژی پردازنده‌ ها برآیند.

کانکتور ۴+۴پین و ۸پین E-ATX از نوع ۱۲ولت هستند که می‌ توانند برای این منظور مورد استفاده قرار گیرند.

کانکتور ۸ پین PCI-E و ۶پین PCI-E: کارت‌ های گرافیک حرفه‌ ای برای انجام پردازش‌ های گرافیکی سنگین به انرژی بیشتری نسبت به میزان انرژی‌ ای که از درگاه PCI-E دریافت می‌ کنند، نیاز دارند.

برای تامین این انرژی روی کارت‌ های گرافیک حرفه‌ ای رابط ۶ پین و ۸ پین در نظر گرفته می‌ شود.

کانکتور ۲+۶پین PCI-E: مانند کانکتورهای ۸پین PCI-E و ۶پین PCI-E، این کانکتور هم برای تامین انرژی کارت‌ های گرافیک جدید استفاده می‌ شود.

شرکت‌ های تولیدکننده‌ ی پاور برای آن‌ که بتوانند از پاورهای سطح حرفه‌ای‌ شان هم برای کارت‌ های گرافیک ۶ پین و هم کارت‌ های گرافیک ۸ پین مناسب باشند،

از کانکتور ۲+۶پین که دارای ۶ پین به صورت یکپارچه و ۲ پین به‌ صورت جدا که بهره می‌ برند که امکان تبدیل کانکتور ۶پین به ۸پین دارد.

– کانکتور  ۱۵پین SATA و Molex:

تجهیزاتی مانند هارد، درایونوری و … از طریق کانکتور ۱۵پین SATA انرژی مورد نیاز خود را برای فعالیت تامین می‌ کنند.

این تجهیزات قبلا از طریق کانکتور Molex انرژی خود را تامین می‌ کردند.

تعداد ریل‌ها در پاور چقدر مهم است؟

پاورها به‌ صورت تک‌ ریل و چندریل در بازار موجود هستند. در پاورهای تک‌ ریل هر کدام از قطعات می‌ توانند بدون نیاز به نوع کانکتور به میزان دلخواه از شدت جریان بهره ببرند.

این موضوع باعث می‌ شود که هیچ‌ گاه تجهیزاتی مانند کارت گرافیک با کمبود انرژی مواجه نشوند.

تک‌ ریل بودن خالی از مشکل هم نیست و ممکن است مقدار زیادی جریان به یک قطعه وارد و باعث آسیب‌ دیدن قطعات یا حتی سوختن آن‌ ها شود.

در پاورهای چندریل هر کدام از ریل‌ ها محدود به ارائه‌ی مقدار مشخصی شدت جریان هستند تا آسیبی به قطعات وارد نشود.

باید به این نکته اشاره شود که با توجه به میزان جریان متفاوت در هر کدام از ریل‌ ها در پاورهای چند ریل، توجه ویژه‌ ای برای اسمبل کردن پاور در کامپیوتر نیاز خواهد بود.

به بیان بهتر، کاربر باید دانش لازم برای تخصیص هر قطعه با توجه به میزان انرژی مصرفی به ریل مورد نظر را داشته باشد.

پاورهای تک‌ ریل و چندریل هر کدام دارای مزایا و معایبی هستند که با توجه به نیاز و سطح دانش سخت‌ افزاری خود می‌ توان اقدام به تهیه‌ ی هر کدام کرد.

جمع‌بندی:

برخلاف تصوری که عموم مردم از تهیه‌ ی پاور برای کامپیوتر خود دارند، باید موارد زیادی را برای تهیه‌ ی آن در نظر گرفت و تنها توان خروجی پاور نمی‌ تواند عامل انتخاب برای کاربر باشد.

اگر بخواهیم اصلی‌ ترین مواردی که در تهیه‌ ی یک پاور مهم هستند را نام ببریم، می‌ توان به توان خروجی با توجه به نیاز حال و آینده (ارتقاء سیستم)، میزان بازدهی با توجه به گواهینامه‌ ی 80 Plus، تنوع در کانکتورها و نوع ریل اشاره کرد.

در نظر نگرفتن هر کدام از این موارد باعث می‌ شود که کاربر در آینده‌ هزینه‌ ی زیادی را برای تهیه‌ ی یک پاور دیگر متقبل شود.

منبع تغذیه تسکو TP 650W:

• نوع پاور: غیر ماژولار
• تعداد ریل 12 ولت: یک عدد
• گواهینامه 80PLUS: ندارد
• کانکتور 2+6 پین PCI-E: ندارد
• قابلیت Active PFC: ندارد
• کانکتور 15 پین SATA: چهار عدد